25/12/2008 (21:58 GMT +03:00)
Такая незвычайная, снежаньская ранiца, абудзiла мяне...Я убачыу наяве усё, аб чым марыу..твой стан дзявочы у вакне. Сыпау снег..Адхiлiлася цемра.. I зiмовы сакрэт цудных з'яу, бы усмешка твая, няулоуны, шыбы узорамi размалявау. Мармытау нешта сонны ялоунiк, як дзiкун недаверлiвы зноу..ён наумысна заблытау дарогi..каб патрэбнай нiхто не знайшоу..Я стаяу i глядзеу у твае вокны..У недасяжны i казачны свет. Сыпау снег..адхiлялася цемра.. - Так.. - здавалася мне твае - не.